Efekt poniekąd zamierzony, ale fakt faktem, że fotka robiona już sporo po zachodzie słońca 🙂
ciemno i ziarniście
parowozy
na szlaku
Ekhem… nie tak miało być… no ale szlaki zimowe rozpoznane przynajmniej 😉
pociąg specjalny Powstaniec
Tym razem z Petuchą pędzi do Poznania 🙂
pociąg specjalny Paderewski
Taki wypad na chwilę, co by go na szlaku złapać 🙂
w Nowej Wsi
Miało być trochę więcej… no ale korki remontowe na trasie spowodowały, że wyszło jak wyszło… choć i tak nie jest źle 😉
wieczór w parowozowni
Pewnego listopadowego wieczoru, gdy już uwolniłam się od obowiązków, zatrzymałam się w wolsztyńskiej parowozowni. Tylko na chwilę, bo wieczór był zimny… Chwila przeciągnęła się do baaaardzo długiej chwili 😉
Uwielbiam to miejsce ogólnie, a w szczególności właśnie w takich chwilach, gdy nie ma już prawie nikogo, gdy można sobie pobuszować bez problemu i nacieszyć się parowozami, które już tylko sapią powoli odpoczywając po całym dniu albo śpią w oczekiwaniu na nową trasę.
Dobraaaanoc 🙂
parowóz na Marcina
Dzień od rana był kapryśny – w powietrzu fruwało wszystko: deszcz, liście, moja chusteczka do czyszczenia soczewek… Że nie wspomnę już o zimnie, które wietrzysko wzmagało…
Dzień zaczął się nie tak jak miał… podczas drogi na pierwsze miejsce z mojej koncepcji (wymyślanej wieczorem w stanie chyba już nie do końca przytomnym jak widać po efektach), uświadomiłam sobie, że przecież, jak pojadę tak daleko, to nie zdążę na kolejne miejsce… Więc punkt pierwszy został wybrany po drodze, bardzo spontanicznie… ale potem już było tylko lepiej 🙂
Bo jak to zwykle bywa dźwięk zbliżającego się na pełnej epie parowozu, a chwilę później jego widok wynagradza wszystko! 🙂 Marznące paluszki już się wtedy nie liczą 😀
PS. Uszanowanie dla kolegów spotkanych na szlaku 🙂
powrót Px48-1756
Pamiętam jak dziś pożegnanie tego pięknego parowozu (który pamiętam jeszcze z dzieciństwa). Kilka lat temu to było, a zdaje się jakby wczoraj. Wtedy była rozpacz, bo szanse na przywrócenie go do życia były nikłe… a jednak jak się okazuje nie ma rzeczy niemożliwych, bo parowóz (po trzech latach) powrócił na średzkie tory. Wielkie, wielgachne brawa dla wszystkich, dzięki którym było to możliwe!!!!!!!!! 
I remember a few years ago when we were saying good-bye to this beautiful steam train. It seems like it was yesterday. Chances to save it were very poor… but… there are no impossible things – the steam train is back on tracks (after three years). Great, really great applause for those who made it possible!!!!!!!
cdn.
Blues Express z Ol49
BR 18 201 na wielkopolskich szlakach
